-
1 rozsroż|yć
książk. pf Ⅰ vt to infuriate, to enrage- upartym milczeniem rozsrożyła go jeszcze bardziej her obstinate silence infuriated him even more- rozsrożony ojciec ukarał go surowo his enraged father punished him severelyⅡ rozsrożyć się 1. (rozgniewać się) to become enraged, to become infuriated 2. przen. (o zjawiskach atmosferycznych) burza/zima rozsrożyła się na dobre the storm/winter has set inThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozsroż|yć
См. также в других словарях:
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
